โรคมะเร็งดวงตา เป็นโรคมะเร็งที่คนไม่ค่อยรู้จัก เนื่องจากเป็นโรคที่สามารถพบได้น้อยมาก แต่ก็ยังพบได้ทุกปี
ปีละประมาณ 5-6 คนต่อประชากร 1 ล้านคน ซึ่งก็ยังถือว่าเป็นตัวเลขที่ยังเยอะพอสมควร และเป็นโรคร้ายเกี่ยวกับดวงตา
ที่มีความน่ากลัวในระดับหนึ่ง ใครที่ชอบมีปัญหาเกี่ยวกับตาแล้วไม่ยอมไปพบแพทย์ เลือกที่จะซื้อยามาหยอดตาเองก็อาจจะต้องระวัง
เพราะสาเหตุความผิดปกติเกี่ยวกับดวงตาของคุณนั้น อาจจะมาจากโรคนี้ได้ วันนี้เราจะพาทุกคนไปทำความรู้จักโรคนี้กัน
โรคมะเร็งดวงตา คืออะไร สาเหตุ อาการและวิธีรักษาทำได้อย่างไรบ้าง? ไปติดตามกันเลย
ทำความรู้จัก “โรคมะเร็งดวงตา”
โรคมะเร็งดวงตา (Malignant eye tumors) สามารถเกิดขึ้นได้ทุกส่วนของตา ไม่ว่าจะเป็นเนื้อเยื่อ ต่อมน้ำเหลือง หนังตา
เปลือกตา ต่อมน้ำตา ผนังลูกตาชั้นกลาง และจอตา ซึ่งก็จะส่งผลโดยตรงก็คือ ทำให้เกิดอาการตามัว ตามองไม่เห็นตามปกติ
โรคมะเร็งดวงตาอาจเกิดขึ้นได้กับดวงตาเพียงข้างใดข้างหนึ่ง หรืออาจจะเกิดขึ้นกับดวงตาทั้งสองข้างก็ได้
โรคนี้มีอัตราการเกิดทั้งในผู้หญิงและผู้ชายเท่า ๆ กัน และจะพบได้ในผู้สูงอายุมากกว่าปกติ
สาเหตุของโรคมะเร็งดวงตา
ปัจจัยที่ทำให้เกิดโรคมะเร็งดวงตา บริเวณของจอตานั้น ซึ่งมักจะเกิดขึ้นกับเด็กเล็กที่มีอายุต่ำกว่า 6 ปี
โดยเกิดจากปัญหาของกรรมพันธุ์ที่ผิดปกติ แต่การเกิดโรคมะเร็งดวงตากับส่วนอื่น ๆ ของดวงตาในผู้ใหญ่นั้น
ยังไม่พบสาเหตุและปัจจัยเสี่ยง เพราะโรคนี้ยังพบได้น้อย จึงทำให้มีข้อจำกัดในการศึกษาเพิ่มเติม
แต่ในขณะเดียวกัน แพทย์ก็ได้ค้นพบว่า โรคมะเร็งประเภททุติยภูมิ หรือโรคมะเร็งที่สามารถแพร่เชื้อได้เร็ว
อย่างเช่น มะเร็งเต้านม มะเร็งปอด มะเร็งลำไส้ใหญ่ ก็มีส่วนที่จะแพร่เชื้อมะเร็งมาสู่ที่ดวงตาได้เช่นกัน
อาการของโรคมะเร็งดวงตา
สำหรับอาการของโรคมะเร็งดวงตาที่สามารถพบได้บ่อย ๆ จากผู้ป่วยทั่วโลกคือ
- พบปัญหาในการมองเห็น ตามัว มองเห็นภาพไม่ชัด หากเกิดโรคมะเร็งดวงตาขึ้นที่ข้างไหน ก็จะเป็นข้างนั้นเพียงข้างเดียว
- มีแผลเรื้อรัง หรือก้อนเนื้อที่มีลักษณะผิดปกติที่สามารถสังเกตเห็นได้ง่าย โดยเฉพาะบริเวณเปลือกตา
- มีอาการตาโปน เพราะก้อนเนื้อมีการเจริญเติบโตและดันลูกตาออกมา
- มีอาการตาบอด หรือมองไม่เห็น เมื่อเชื้อลุกลามอย่างหนัก
ระยะของโรคมะเร็งดวงตา
โรคมะเร็งดวงตาสามารถแบ่งระยะของโรคออกได้เป็น 4 ระยะ ดังนี้
ระยะที่ 1 เป็นระยะที่สภาพดวงตายังคงสามารถมองเห็นภาพต่างๆ ได้เป็นอย่างดี ซึ่งแพทย์ยังคงสามารถช่วยเก็บรักษาหรือถนอมดวงตาเอาไว้ได้
ระยะที่ 2 เป็นระยะที่เข้าสู่ภาวะตาบอกแล้ว หากเป็นระยะนี้แพทย์จะไม่สามารถรักษาหรือเก็บดวงตาเอาไว้ได้
ระยะที่ 3 เป็นระยะที่โรคเกิดการลุกลามจนกระทั่งเข้าสู่ต่อมน้ำเหลืองแล้ว
ระยะที่ 4 เป็นระยะที่โรคเกิดการแพร่กระจายจนกระทั่งเข้าสู่กระแสเลือด และไหลเวียนผ่านไปยังอวัยวะต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นสมอง ปอด ตับ น้ำไขสันหลังและกระดูก เป็นต้น
การวินิจฉัยโรคมะเร็งดวงตา
ในการวินิจฉัยโรคมะเร็งดวงตา ทำได้ด้วยการตรวจดวงตาด้วยวิธีต่าง ๆ โดยจักษุแพทย์ เมื่อพบก้อนเนื้อที่ผิดปกติ
แพทย์ก็จะทำการตัด เจาะ ดูดชิ้นเนื้อนั้น ๆ เพื่อมาทำการตรวจสอบอีกครั้งว่าใช่ชิ้นเนื้อที่เป็นมะเร็งหรือไม่
นอกจากนี้ อาจจะมีการตรวจอวัยวะภายในส่วนอื่น ๆ ว่ามีการแพร่กระจายของเชื้อมะเร็งแล้วหรือไม่ ตามระยะของโรคที่เกิดขึ้น
หากเมื่อพ้นระยะที่ 2 ไปแล้ว แพทย์ก็จะต้องทำการผ่าตัดเอาลูกตาออกทันทีทำการรักษาชีวิตของคนไข้ เพราะดวงตาจะไม่สามารถใช้งานได้อีกต่อไป
และเชื้อมะเร็งก็จะเริ่มลุกลามเข้าสู่ต่อมน้ำเหลืองและกระแสโลหิต เป็นเหตุให้คนไข้อาจเสียชีวิตเร็วกว่าเดิม
วิธีรักษาโรคมะเร็งดวงตา
การรักษาโรคมะเร็งดวงตา ก็เหมือนกับการรักษาโรคมะเร็งทั่วไป คือผ่าตัดเอาชิ้นเนื้อออก (แต่ในกรณีนี้จะต้องทำการผ่าตัดเอาลูกตาออกไป)
เพื่อป้องกันไม่ให้เชื้อมะเร็งมีการเจริญเติบโตมากขึ้น แต่ถ้าหากอยู่ในระยะที่ 1 แพทย์ก็อาจจะทำการรักษาโดยวิธีการฉายรังสี
และการให้เคมีบำบัด เพื่อเป็นการควบคุมให้เนื้อร้ายมีขนาดเล็กลง และไม่ให้โรคมีการแพร่กระจายเข้าไปสู่ส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย ถ้าหากพบเจอเร็ว ก็ยังสามารถรักษาให้หายขาดได้
ผลข้างเคียงจากการรักษา
เนื่องจากวิธีรักษาโรคมะเร็งดวงตา คือการผ่าตัด การฉายรังสีและให้ยาเคมีบำบัด จึงมีผลข้างเคียงที่อาจจะทำให้ผู้ป่วยเกิดการเสียเลือด
มีแผลติดเชื้อ คลื่นไส้ อาเจียน ผมร่วง เกิดภาวะซีด ภาวะเม็ดเลือดขาวต่ำ จนกระทั่งถึงขั้นตาบอดได้เลยทีเดียว
วิธีป้องกันโรคมะเร็งดวงตา
โรคมะเร็งดวงตา เป็นอีกโรคที่แพทย์ยังไม่สามารถหาวิธีป้องกันได้ เนื่องจากยังไม่พบสาเหตุและปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิดโรคนี้
รวมถึงยังไม่มีวิธีใด ๆ ในการคัดกรองโรคทั้งสิ้น วิธีที่ดีที่สุดในขณะนี้คือ การตรวจสุขภาพตาประจำปีอย่างเคร่งครัด
ก็ยังพอช่วยให้แพทย์พบความผิดปกติได้ กรณีที่เกิดความผิดปกติขึ้นกับดวงตา
Credit : beauty24store.com
โรคมะเร็งดวงตา เป็นโรคมะเร็งที่มีความรุนแรงและมีความอันตรายสูงมาก เพราะทำให้ผู้ป่วยตาบอดได้ทันทีเมื่อเข้าสู่ระยะที่ 2
และมีโอกาสในการแพร่กระจายไปสู่อวัยวะอื่น ๆ เช่น กระดูก ปอด ตับ ปอด และสมอง จนเป็นเหตุให้ผู้ป่วยสามารถเสียชีวิตได้ภายในเวลาอันรวดเร็ว